Chapter 5 - Klunsig leven
Submitted October 20, 2007 Updated October 30, 2007 Status Complete | Herrineringen komen terug en het verleden komt dichterbij, zijn hun iets goeds of slechts? Wie komt erachter en wie zal het stoppen? Of zullen zij het zelf tegenhouden? Vragen worden hier beantwoord. Seizoen 1!
Category:
Anime/Manga » Yu-Gi-Oh! series » Groups/Couples |
Chapter 5 - Klunsig leven
Chapter 5 - Klunsig leven
~Living Clumbsy~
Eenmaal waarneer we de winkel uitgingen werd ik eigenlijk steeds zenuwachtiger, tegen mezelf zei ik de gehele weg.
“Alsjeblieft Meru doe niks stoms!”
Terwijl Yami juist onwijs rustig was alsof het niks is, wat het misschien ook is.
“Will je misschien ook een ijsje?”
“Ja graag!” Zei ik zo snel mogelijk voordat mijn stem weer ging bibberen.
“En Meru, wat zou je willen doen?” Terwijl hij dat vroeg wees hij een ijscafé aan.
“Ehm..” Maar mijn zin werd onderbroken.
“Kom dan gaan we eerst zitten en bij het eten praten we wel verder, goed?”
“oké..”
Waarneer ik bij de tafel stond zei hij dat ik maar moest gaan zitten, toen ik zat schoof hij netjes mijn stoel aan en ging aan de overkant zitten. Vervolgens toen er een ober voorbij liep bestelde hij gelijk, hij vroeg ook wat ik wilde.
“Ik wil graag chocola met aardbij en veel slagroom! En wat wil jij Meru?”
“Citroen ijs..”
“Hoeveel bolletjes?”
“Twee.”
“En dat was het dan ober.”
Ik dacht er ineens weer aan dat ik altijd raar ga kijken van ijs omdat ik er altijd een steek van krijg in me hoofd. Hopelijk vind hij me dan niet raar.
“Meru? Je bent wel erg stil hè, is er soms iets?”
“Nee hoor, zit er gewoon over na te denken wat ik graag zou willen doen.”
“En weet je het al?”
“Zou je me kunnen rondlijden in de stad..Vroeger ging ik namelijk samen met mijn moeder waardoor ik nooit hoefde op te letten, maar nu. Zou je dat willen doen Yami?”
“Natuurlijk, als dat alles is.”
Zo hebben Yami en ik een tijd verder gekletst over standaard dingen zoals leeftijd,school, hobby’s, de normale dingen. Tot dat de ober er aankwam met de ijsjes, het gekke alleen was dat de bolletjes bij elkaar zaten in één bak. Dachten ze soms dat..? Yami had er in ieder geval geen problemen mee en begon al met eten. Ik wachten even om aan het idee te wennen. Vlug probeerde ik ook mijn ijs op te eten maar toen ik één bol op had kreeg ik al waar ik bang voor was.
“Aaaah!”
“Wat is er Meru, is het niet lekker?”
“Ja..jawel hoor.” En stom begon ik te blozen, hopelijk heeft hij dat niet door dacht ik bij mezelf. Vervolgens toen we klaar waren gingen we zoals we hadden afgesproken naar de stad. Hij liet me alles zien. Waar de bioscoop zat en bepaalde winkels, en ook waar je vooral niet moest komen. Waarneer we bijna overal langs waren geweest ging ik even voor een kledingwinkel raam staan. Er hing een hele mooie zwart paarse jas waarvan de binnenkant donker groen was gevoerd.
“Zie je soms iets?”
“Oh nee hoor Yami..”
“Jawel anders stond je daar niet te kijken, zeg het maar je hoeft heus niet bang te zijn hoor.”
“Ik vond die jas gewoon mooi, dat is alles.” Maar eigenlijk baalde ik ervan dat mijn geld nog bij Solomon thuis lag.
“Kom.” En Yami sleurde me de winkel in.
Zo ging hij zoeken naar die jas en liet hem mij passen.
“Hij staat je goed.”
“Dank je.”
“Ga maar alvast naar buiten.”
Hij deed mijn jas uit en hij hing het terug maar bleef nog even in de winkel.
“Hier Meru.” En Yami duwde een tas in mijn hand. Ik keek erin en zag die jas.
“Oh dank je wel Yami! Ik betaal je zo snel mogelijk terug, dat beloof ik!”
“Waar heb jij het nou over? Dit krijg je van me, anders kocht ik het toch niet.”
Ik deed mijn eigen jas in de tas en deed de jas aan die ik van hem heb gekregen. Op de terug weg stopte we ook nog bij een park die vol op in bloem was. En dat was niet het enige wat mij opviel, er waren ook veel koppels waardoor ik me echt heel speciaal voelde..Alsof hij en ik meer waren dan zomaar kennissen op dit moment.
“Waaaaah!” *plons*
“Meru!”
En toch, terwijl het juist zo goed ging deed ik iets onhandigs. Omdat ik weer teveel aan het nadenken was viel ik in een fontein die vlakbij stond. Yami was zo aardig om mijn hand te pakken en me eruit te vissen. Hij nam me mee naar ergens achter in het park bij een aantal bomen terwijl vele aan het lachen waren. Eenmaal daar trok hij mijn jas uit en met zijn ogen dicht mijn shirt. Ook deed hij nog met zijn ogen gesloten zijn blauwe jas uit.
“Hier pak aan.”
“Het spijt me zo erg Yami..Door mij stond je voor gek.”
“Doe niet zo raar joh, ik heb het vandaag naar mijn zin gehad en ik hoop jij ook, en wat hun denken moeten zij weten.” En hij keek me streng maar toch ook vrolijk aan.
“Kom dan gaan we terug naar de gameshop, het word namelijk al laat en ik wil niet dat je kou vat.” Terwijl hij dat zij sloeg hij zijn arm om mij heen en liepen we terug naar de gameshop waar Solomon en Yugi in de woonkamer tv zaten te kijken.
“Dat was het dan. Ik zie je nog wel eens, Meru.” Hij zwaaide en liep zo mysterieus als altijd weer weg.
“Zo te zien kan Yami het wel met je vinden.” Zei Yugi die plotseling achter mij stond. Ik kon geen antwoord geven tot dat Yami uit het zicht was, maar eigenlijk wilde ik dat ook niet. Vlug liep ik naar de kelder naar mijn bed. Starend naar de jas die hij was vergeten, waarin een briefje zat.
“Kan niet wachten om je weer te zien.”
Eenmaal waarneer we de winkel uitgingen werd ik eigenlijk steeds zenuwachtiger, tegen mezelf zei ik de gehele weg.
“Alsjeblieft Meru doe niks stoms!”
Terwijl Yami juist onwijs rustig was alsof het niks is, wat het misschien ook is.
“Will je misschien ook een ijsje?”
“Ja graag!” Zei ik zo snel mogelijk voordat mijn stem weer ging bibberen.
“En Meru, wat zou je willen doen?” Terwijl hij dat vroeg wees hij een ijscafé aan.
“Ehm..” Maar mijn zin werd onderbroken.
“Kom dan gaan we eerst zitten en bij het eten praten we wel verder, goed?”
“oké..”
Waarneer ik bij de tafel stond zei hij dat ik maar moest gaan zitten, toen ik zat schoof hij netjes mijn stoel aan en ging aan de overkant zitten. Vervolgens toen er een ober voorbij liep bestelde hij gelijk, hij vroeg ook wat ik wilde.
“Ik wil graag chocola met aardbij en veel slagroom! En wat wil jij Meru?”
“Citroen ijs..”
“Hoeveel bolletjes?”
“Twee.”
“En dat was het dan ober.”
Ik dacht er ineens weer aan dat ik altijd raar ga kijken van ijs omdat ik er altijd een steek van krijg in me hoofd. Hopelijk vind hij me dan niet raar.
“Meru? Je bent wel erg stil hè, is er soms iets?”
“Nee hoor, zit er gewoon over na te denken wat ik graag zou willen doen.”
“En weet je het al?”
“Zou je me kunnen rondlijden in de stad..Vroeger ging ik namelijk samen met mijn moeder waardoor ik nooit hoefde op te letten, maar nu. Zou je dat willen doen Yami?”
“Natuurlijk, als dat alles is.”
Zo hebben Yami en ik een tijd verder gekletst over standaard dingen zoals leeftijd,school, hobby’s, de normale dingen. Tot dat de ober er aankwam met de ijsjes, het gekke alleen was dat de bolletjes bij elkaar zaten in één bak. Dachten ze soms dat..? Yami had er in ieder geval geen problemen mee en begon al met eten. Ik wachten even om aan het idee te wennen. Vlug probeerde ik ook mijn ijs op te eten maar toen ik één bol op had kreeg ik al waar ik bang voor was.
“Aaaah!”
“Wat is er Meru, is het niet lekker?”
“Ja..jawel hoor.” En stom begon ik te blozen, hopelijk heeft hij dat niet door dacht ik bij mezelf. Vervolgens toen we klaar waren gingen we zoals we hadden afgesproken naar de stad. Hij liet me alles zien. Waar de bioscoop zat en bepaalde winkels, en ook waar je vooral niet moest komen. Waarneer we bijna overal langs waren geweest ging ik even voor een kledingwinkel raam staan. Er hing een hele mooie zwart paarse jas waarvan de binnenkant donker groen was gevoerd.
“Zie je soms iets?”
“Oh nee hoor Yami..”
“Jawel anders stond je daar niet te kijken, zeg het maar je hoeft heus niet bang te zijn hoor.”
“Ik vond die jas gewoon mooi, dat is alles.” Maar eigenlijk baalde ik ervan dat mijn geld nog bij Solomon thuis lag.
“Kom.” En Yami sleurde me de winkel in.
Zo ging hij zoeken naar die jas en liet hem mij passen.
“Hij staat je goed.”
“Dank je.”
“Ga maar alvast naar buiten.”
Hij deed mijn jas uit en hij hing het terug maar bleef nog even in de winkel.
“Hier Meru.” En Yami duwde een tas in mijn hand. Ik keek erin en zag die jas.
“Oh dank je wel Yami! Ik betaal je zo snel mogelijk terug, dat beloof ik!”
“Waar heb jij het nou over? Dit krijg je van me, anders kocht ik het toch niet.”
Ik deed mijn eigen jas in de tas en deed de jas aan die ik van hem heb gekregen. Op de terug weg stopte we ook nog bij een park die vol op in bloem was. En dat was niet het enige wat mij opviel, er waren ook veel koppels waardoor ik me echt heel speciaal voelde..Alsof hij en ik meer waren dan zomaar kennissen op dit moment.
“Waaaaah!” *plons*
“Meru!”
En toch, terwijl het juist zo goed ging deed ik iets onhandigs. Omdat ik weer teveel aan het nadenken was viel ik in een fontein die vlakbij stond. Yami was zo aardig om mijn hand te pakken en me eruit te vissen. Hij nam me mee naar ergens achter in het park bij een aantal bomen terwijl vele aan het lachen waren. Eenmaal daar trok hij mijn jas uit en met zijn ogen dicht mijn shirt. Ook deed hij nog met zijn ogen gesloten zijn blauwe jas uit.
“Hier pak aan.”
“Het spijt me zo erg Yami..Door mij stond je voor gek.”
“Doe niet zo raar joh, ik heb het vandaag naar mijn zin gehad en ik hoop jij ook, en wat hun denken moeten zij weten.” En hij keek me streng maar toch ook vrolijk aan.
“Kom dan gaan we terug naar de gameshop, het word namelijk al laat en ik wil niet dat je kou vat.” Terwijl hij dat zij sloeg hij zijn arm om mij heen en liepen we terug naar de gameshop waar Solomon en Yugi in de woonkamer tv zaten te kijken.
“Dat was het dan. Ik zie je nog wel eens, Meru.” Hij zwaaide en liep zo mysterieus als altijd weer weg.
“Zo te zien kan Yami het wel met je vinden.” Zei Yugi die plotseling achter mij stond. Ik kon geen antwoord geven tot dat Yami uit het zicht was, maar eigenlijk wilde ik dat ook niet. Vlug liep ik naar de kelder naar mijn bed. Starend naar de jas die hij was vergeten, waarin een briefje zat.
“Kan niet wachten om je weer te zien.”
Comments
You are not authorized to comment here. Your must be registered and logged in to comment