Chapter 23 - Beter of alsof doen?
Submitted October 20, 2007 Updated October 30, 2007 Status Complete | Herrineringen komen terug en het verleden komt dichterbij, zijn hun iets goeds of slechts? Wie komt erachter en wie zal het stoppen? Of zullen zij het zelf tegenhouden? Vragen worden hier beantwoord. Seizoen 1!
Category:
Anime/Manga » Yu-Gi-Oh! series » Groups/Couples |
Chapter 23 - Beter of alsof doen?
Chapter 23 - Beter of alsof doen?
~Better or pretending?~
“We zijn nu twee weken verder, alles lijkt op rolletjes te gaan en elke dag is wel een verrassing met hun tweeën erbij. Atem heeft ondertussen ook een andere baan gevonden die zo ongeveer wel het zelfde verdiend, hij werkt de bioscoop zo ongeveer drie straten verder. Joey heeft nu ook een baan, hij is pizza koerier samen met Tristen. En Yugi? Die doet nu een niveau hoger op school en heeft het er te druk mee. Maar ik, ik sta voor even stil, over een tijd kan ik weer werken bij Sugoro.” Schreef ik in mijn dagboek, want met deze jongens samen wonen. Is aan de telefoon leute geen optie. En daar kwam Atem al.
“En hoe ging het?” vroeg ik terwijl ik de trap afkwam.
“Iedereen lachten mij uit op straat! Begrijp er echt niks van.” Toen schoot ik vervolgens ook in de lach.
“Ehm Atem..” en ik plukte voorzichtig de popcorn uit zijn haar.
“Oh…bedankt” En hij gaf een kus op mijn voorhoofd.
Dat was ik nog vergeten te schrijven in mijn dagboek, Atem heeft op het moment even kak aan wat er aan de hand is en heeft me laatst in het park bij een ijsje verteld hoe hij zich voelden. Toch ben ik nog steeds bang dat iemand deze droom alsnog gaat veranderen in een nachtmerrie.
“Hey! Krijg ik nog wat te drinken?” Zei Atem die zich op de bank had gestort.
Dat was namelijk ook al iets standaards geworden, ik was plotseling de huisvrouw omdat ik nog niet mee betaalde aan de huur.
Het duurden niet lang voordat Joey en Yugi thuis kwamen. Maar na het eten gingen die twee meteen naar bed, je hoorden ze allebei zelfs snurken terwijl hun boven lagen. De openhaard waar bij wij zaten gaf een rare sfeer, even laten begon het licht zelfs te flikkeren tot dat het zelfs uitviel. Ik kroop snel tegen Atem aan, we wisten allebei eigelijk wel wat dit kon betekenen.
“Laat jezelf nou maar zien!” Riep ik.
“Niet zo brutaal jij kleine meid.” En Akunamkanon verscheen.
“Wat kom je doen, vader.” Atem sloeg toen zijn arm snel om mij heen uit bescherming.
“Ik waarschuw je nog één keer, jij trouwt met Elfuna, of zelfs Semmao. Maar ga hier weg! Of je zult er spijt van krijgen…” En hij verdween weer.
Op dat moment renden Atem het huis uit, de volgende dag was hij nog niet terug. Ik probeerden Joey en Yugi wijs te maken dat hij even in zijn eigen huis wat aan het regelen is zodat ze zich geen zorgen gingen maken. Hopelijk komt hij wel snel terug.
“We zijn nu twee weken verder, alles lijkt op rolletjes te gaan en elke dag is wel een verrassing met hun tweeën erbij. Atem heeft ondertussen ook een andere baan gevonden die zo ongeveer wel het zelfde verdiend, hij werkt de bioscoop zo ongeveer drie straten verder. Joey heeft nu ook een baan, hij is pizza koerier samen met Tristen. En Yugi? Die doet nu een niveau hoger op school en heeft het er te druk mee. Maar ik, ik sta voor even stil, over een tijd kan ik weer werken bij Sugoro.” Schreef ik in mijn dagboek, want met deze jongens samen wonen. Is aan de telefoon leute geen optie. En daar kwam Atem al.
“En hoe ging het?” vroeg ik terwijl ik de trap afkwam.
“Iedereen lachten mij uit op straat! Begrijp er echt niks van.” Toen schoot ik vervolgens ook in de lach.
“Ehm Atem..” en ik plukte voorzichtig de popcorn uit zijn haar.
“Oh…bedankt” En hij gaf een kus op mijn voorhoofd.
Dat was ik nog vergeten te schrijven in mijn dagboek, Atem heeft op het moment even kak aan wat er aan de hand is en heeft me laatst in het park bij een ijsje verteld hoe hij zich voelden. Toch ben ik nog steeds bang dat iemand deze droom alsnog gaat veranderen in een nachtmerrie.
“Hey! Krijg ik nog wat te drinken?” Zei Atem die zich op de bank had gestort.
Dat was namelijk ook al iets standaards geworden, ik was plotseling de huisvrouw omdat ik nog niet mee betaalde aan de huur.
Het duurden niet lang voordat Joey en Yugi thuis kwamen. Maar na het eten gingen die twee meteen naar bed, je hoorden ze allebei zelfs snurken terwijl hun boven lagen. De openhaard waar bij wij zaten gaf een rare sfeer, even laten begon het licht zelfs te flikkeren tot dat het zelfs uitviel. Ik kroop snel tegen Atem aan, we wisten allebei eigelijk wel wat dit kon betekenen.
“Laat jezelf nou maar zien!” Riep ik.
“Niet zo brutaal jij kleine meid.” En Akunamkanon verscheen.
“Wat kom je doen, vader.” Atem sloeg toen zijn arm snel om mij heen uit bescherming.
“Ik waarschuw je nog één keer, jij trouwt met Elfuna, of zelfs Semmao. Maar ga hier weg! Of je zult er spijt van krijgen…” En hij verdween weer.
Op dat moment renden Atem het huis uit, de volgende dag was hij nog niet terug. Ik probeerden Joey en Yugi wijs te maken dat hij even in zijn eigen huis wat aan het regelen is zodat ze zich geen zorgen gingen maken. Hopelijk komt hij wel snel terug.
Comments
You are not authorized to comment here. Your must be registered and logged in to comment