Chapter 2 - kinderboerderij

Ik werkte op de kinderboerderij,

Zoals ik al ruim 4 jaar vrijwillig doe

Mijn naam werd geroepen, of ik even kon helpen.

Alhoewel ik al ergens anders mee bezig was ging ik er toch maar heen.

Daar staat hij dan vragend of ik hem kan helpen, bij hem staat een schaap.

Hij kijkt me aan en zegt: ` heb je wel eens hoeven bekapt?'



In mijn 4-jarige vrijwilligers leven heb ik dat nog niet gedaan.

`let goed op' zegt hij, als ik heb gezegd dat ik het nog nooit heb gedaan.

Hij pakt de schaap en legt haar nee, maar nog voordat hij iets heeft kunnen doen is ze al weer opgestaan.



Ik besef acuut waarbij ik moet helpen.

Wederom leggen we haar op de grond.

Ik hou haar tegen zodat ze blijft liggen.

Het is nu een strijd tussen een spiermassa van ong. 130 kg. Tegen een spiermassa van ong. 45 kg.

In principe zou ze me makkelijk aankunnen, haar spieren spannen zich, mijn spieren beantwoorden de hare door zich ook te spannen.



Ik begin haar te aaien en zachtjes te fluisteren.

Langzaam maar zeker merk ik dat haar spieren zich ontspannen,

Ze vecht er niet meer tegen.



Je kan zeggen wat je wilt, en hoe verdrietig je, je ook voelt.

Dat gevoel is met geen pen te beschrijven, maar hoe dan ook het tovert voor heel even een glimlach op je gezicht.

You are not authorized to comment here. Your must be registered and logged in to comment