Chapter 5 - in wat voor een wereld leef ik

In wat voor een wereld leef ik?

Ik weet het antwoord zelf al.



In een wereld waar niemand van me houdt,

Een wereld waar niemand om me geeft,

Waar er niemand op me bouwt.



Een wereld vol met achterdocht,

Vol met verdenkingen waarvan ik de verdachte ben.



Wat heb ik ooit verkeerd gedaan in het leven.!

Was er maar iemand die hier kwam om me dat te vertellen ook al was het maar voor heel even.



Iedereen verwacht dat ik sterk ben,

Dat ik alles aankan.

Maar is het dan zo verbazend dat het me af en toe teveel wordt?

Dat ik er niet meer tegen kan,

Dat ik huil, ja huil en alles laat lopen,

Ik heb opgehouden met hopen.



Ik ben hopeloos en geboren om schijnbaar geen liefde te kennen,

Dit id. is voor mij al niet meer wennen.



Maar toch zo nu en dan,

Verlang ik toch naar een vriendelijke arm,

Die zich om me heen sluit en zegt dat het wel goed komt,



Dat is waar ik naar verlang,

Maar diep in mijn hart ben ik bang.



Dat ze het niet menen,

Ik denken vaak: “als ik weer beter ben nemen ze de benen”

Ik weet het is niet terecht en het spijt me zeer,

Vergeef me voor alles wat ik ooit fout deed in mijn leven,

Vergeef me voor mijn gedrag,

Het is ontstaan door mijn verleden,

Ik zweer je ik heb zo vaak gebeden,

Maar het hielp niet,

Toen heb ik alle hoop opgegeven,

Ik heb gevochten en ben zo in leven gebleven.



Maar toch,

In tijden zoals dit.

Dat het me weer eens tegenzit

Hoop ik dat er iemand is die zijn arm om me heenslaat.

Dat is toch niet fout.?

You are not authorized to comment here. Your must be registered and logged in to comment