Chapter 11 - Hoofdstuk 11 Een geschenk uit de hemel.
Submitted October 5, 2006 Updated October 5, 2006 Status Incomplete | i dont make this the ex girlfriend of my brother make this but its Dutch srry for the English people i gonna make a story English people hey ik heb deze verhaal niet gemaak de ex-vriendin van mn broer heeft deze verhaal gemaak hoop dat je het leuk vind
Category:
Real People » Self |
Chapter 11 - Hoofdstuk 11 Een geschenk uit de hemel.
Chapter 11 - Hoofdstuk 11 Een geschenk uit de hemel.
Hoofdstuk 11 Een geschenk uit de hemel.
2 Weken later zijn Kaya en Lana al lekker thuis. Het bedje dat Sven en Kaya samen hebben uitgezocht is pas een week binnen. Tot die tijd heeft Lana tussen Sven en Kaya op matrassen die op grond lagen geslapen. Het is een hele rustige baby als ze ’s nachts honger heeft geeft ze alleen een zacht huiltje. Sven’s moeder zit nog in die psychiatrische inrichting maar heeft wel een kraamcadeautje gekocht voor Lana. Een wandelwagen die Sven en Kaya nog niet hadden. Vandaag gaan Kaya, Sven en Lana Sven’s moeder bezoeken. Als ze de kliniek binnenkomen worden ze begroet door een arts die toevallig langsloopt. Hij stopt even bij de kinderwagen en kijkt “Wat een lieverdje” zegt hij en loopt weer door. Als ze bij de huiskamer aankomen ziet Sven z’n moeder in een hoekje alleen zitten. “Heej nieuwe oma” zegt hij en geeft haar een kus op haar wang. Ze draait zich om en ziet dat ze met z’n drieën zijn. Ze loopt naar Kaya “dag moedertje” zegt ze en geeft Kaya een knuffel dan buigt ze zich voor de wandelwagen “dag klein wondertje” en geeft Lana een kusje op haar voorhoofd. Ze gaan aan een tafel zitten en praten wat. Het begint al tegen etenstijd te worden als Lana ineens begint te huilen. “Ze zal wel honger hebben” zegt Sven. Kaya pakt de fles uit haar tas die ze voordat ze weg gingen gevuld had voor het geval dat. “Wil jij haar de fles geven?” vraagt ze aan Sven’s moeder. Ze ziet meteen dat het gezicht van Sven’s moeder opklaart. Sven’s moeder pakt de huilende Lana uit haar wagen en geeft haar de fles. Als de fles op is legt Kaya Lana weer terug in haar wagen. Sven kijk op z’n horloge “Mam je gaat zo eten we moeten gaan” zegt hij en staat op. Kaya neemt afscheid van Sven’s moeder en loopt met de kinderwagen richting de deur. “We zien je nog wel mam” zegt Sven terwijl hij Kaya achterna loopt. Als ze thuis komen ligt de kleine Lana al lekker te slapen. Sven pakt haar voorzichtig uit de wagen en brengt haar naar bed toe. “Tot zo” zegt hij tegen Kaya en geeft een kus. Kaya mist haar intieme momenten die ze altijd met Sven had. Sinds de geboorte van Lana hebben ze niet meer gevreeën. Als Sven Lana in haar bed legt ziet hij dat ze even haar oogjes open doet “Ga maar lekker slapen engeltje”fluistert hij. Voor Lana voelt hij een liefde die hij nog nooit voor iemand heeft gehad. Hij houd van haar maar op een andere manier als van Kaya. Hij wilt graag aan Kaya bewijzen dat hij nog van haar houdt. Hij had in een boek gelezen dat je na de bevalling een vrouw een paar weken herstel moet geven voordat je weer met haar “de liefde bedrijft”noemden ze het in het boek. Sven wil er straks over praten met Kaya hij mist hun intieme momenten toch wel heel erg. ’S Avonds na het eten wilt hij het er met Kaya over hebben alleen hij vindt het juiste moment niet. Ineens ploft Kaya naast hem neer op de bank en geeft hem een hevige zoen. Sven wilt haar terug zoenen maar krijgt daar de kans niet voor want ze loopt naar de deur. “Ga je mee?” vraagt ze met een lief lachje. Sven loopt haar achterna de trap op naar boven. Als Kaya voor hem de deur dicht doet wilt hij weer naar beneden lopen dan gaat de deur met een kiertje open “Wacht voor de deur totdat ik je roep dan mag je binnenkomen” zegt Kaya met een ontdeugend stemmetje. Na een paar minuten wordt Sven geroepen. Hij loopt naar binnen en ziet dat de hele kamer bestrooid is met rozenblaadjes en overal staan kaarsjes. Sven ziet Kaya op bed liggen helemaal naakt met rozenblaadjes op haar lichaam. Sven kleed zich half uit en gaat bij haar liggen. Sven zoent haar vurig en al gauw heeft hij alle rozenblaadjes van haar lichaam. Kaya knoopt z’n broek los. Het is zo lang geleden dat ze bijna niet kan wachten. Ze schuift z’n broek naar beneden. En gaat boven op hem zitten. Over z’n hoofd trekt ze een laatje open en pakt een condoom eruit “We doen het wel veilig ben heel gelukkig met Lana maare de volgende moet toch even wachten hoor!” Sven lacht en zoent haar dan pakt hij het condoom doet z’n broek uit en doet hem om. Kaya trekt Sven op zich en Sven schuift langzaam in haar. Sven probeert heel voorzichtig te zijn want hij weet niet of Kaya pijn heeft je weet maar nooit na een bevalling. Kaya rolt bovenop Sven en gaat sneller bewegen. Zo te zien heeft ze nergens last van denkt hij. Ineens stopt Kaya en Sven voelt dat er iets gaat komen hij beweegt nog een klein beetje en dan hoort hij een diepe zucht van Kaya. Een paar minuten later liggen ze naast elkaar in bed en strelen elkaar nog wat. De volgende morgen zijn Kaya en Sven heel vrolijk. Zelfs als Sven Lana moet verschonen is hij vrolijk. Als hij onder de douche staat gaat hij zelfs zingen. Beneden gaat de telefoon het is voor Sven. Kaya gaat hem al roepen. Sven stapt de douche uit en pakt boven de telefoon op. “Met Sven” zegt hij. Aan de andere kant hoort hij de arts van z’n moeder of hij meteen kan komen het is dringend. Sven hangt de telefoon op en kleed zich snel aan. Hij loopt naar beneden geeft Kaya en kus en vertelt haar dat het dringend is over z’n moeder. Als hij in de kliniek aankomt loopt hij gelijk door naar z’n moeder’s kamer. Hij loopt de kamer binnen en ziet haar liggen op haar bed. Ze ligt doodstil en ligt aan allerlei apparatuur. De arts komt binnenlopen “Sven”begint hij “Het spijt me jongen ze heeft hier ergens medicijnen kunnen vinden en heeft er verschrikkelijk veel geslikt ze ligt kritiek. De ambulance komt er zo aan. Sven pakt de telefoon die op haar nachtkastje staat en belt Kaya op. “Met kaya” “Ze heeft het weer gedaan”dat is het enige dat Sven kan uitbrengen.
“Ik kom eraan” antwoordt Kaya en hangt dan op. Het ambulanceteam komt de kamer al binnen en beginnen meteen met z’n moeder op de brancard te leggen en nemen haar mee. Sven loopt er achteraan en stapt mee de ambulance in. Kaya heeft intussen haar moeder als oppas geregeld voor Lana en rent dan naar het ziekenhuis. Als ze daar aankomt staat Sven op de gang te wachten. Tegenover hem is de O.K. Hij kan door een klein raampje zien wat ze allemaal met z’n moeder doen. Hij ziet nog net dat ze haar maag leeg proberen te pompen voordat Kaya hem uit de gang haalt en hem in de wachtruimte op een stoel zet. Een kwartier later komen z’n oma en opa binnen. Een paar minuten zit Sven naar de grond te staren en voelt de tranen in z’n ogen. Kaya zit naast hem en houd z’n hand vast. De arts komt de wachtruimte binnen en neemt Sven apart. “Jij bent Sven?” vraagt hij. “Jah” antwoord hij moeizaam. “We hebben alles geprobeerd maar ze heeft het niet kunnen halen”. Kaya komt bij hem staan en houd hem vast. “We vonden dit in haar broekzak” zegt de arts en geeft een brief aan Sven. Sven voelt de tranen in z’n ogen mijn mama is dood. Hij loopt naar z’n oma die staat al met opa te huilen. Kaya pakt hem vast en begint zelf ook te huilen. Daar staan ze dan allemaal te huilen om iemand die dood wilde, die het mooie van het leven niet zag. Sven opent het briefje en leest:
Lieve Sven.
Het spijt me voor alle problemen die ik je heb bezorgd maar nu zul je geen last
Meer hebben van mij. Ik wens je veel geluk met Kaya en mijn kleine wonder.
Lana was het enige lichtpuntje in mijn leven. ik wens haar een lang en gelukkig leven.
Sven, jongen wees een trotse vader net als de jouwe die ik nu naast me heb. Vergeet nooit dat Lana een geschenk uit de hemel is. Ik hou van jullie.
Veel liefs,
Mama.
Z’n tranen stromen over z’n wangen. Kaya pakt het briefje uit z’n handen en leest het.
Kaya’s wangen worden ook overstroomd door tranen. Sven’s moeder heeft zich hier nooit thuis gevoeld zonder Sven’s vader en broer. Sven wilt z’n moeder zien en lopen ze met z’n allen de O.K. in waar z’n moeder nog ligt. Sven pakt haar hand die nog warm aanvoelt en streelt haar door haar haren. “Lieve mam”zegt hij dan snikkend “Ik ben een trotse vader en Lana is voor mij ook een wonder maar jij was dat ook”. Sven stopt even om te slikken “Ik ben trots op je dat je het nog zolang heb kunnen volhouden zonder papa daarom hoop ik nu dat je gelukkig bent. Dag lieve mam”. Hij geeft haar een kus op haar voorhoofd en loopt de O.K. uit. Kaya geeft Sven moeder een kus op haar wang en zegt: “Dag nieuwe oma”en geeft haar een kus op haar wang en loopt Sven achterna. Na 2 dagen vol verdriet van verlies is de begrafenis. Sven heeft voor haar de kist uitgezocht en Kaya heeft een toespraak gemaakt. Sven vindt de toespraak heel mooi. Kaya gaat iedereen vertellen hoe z’n moeder precies was en dat ze ondanks alle problemen die ze had een geweldige vrouw en moeder was. Er stopt een zwarte auto voor de deur en z’n opa stapt uit. Sven pakt de wandelwagen en Kaya pakt Lana op. Ze stappen in de auto en rijden naar het kerfhof. “Het is een mooie dag”begint de pastoor en vertelt een heel verhaal. Iedereen die Sven en z’n oma hebben uitgenodigd zijn er en staan bijna allemaal te huilen. Ook Sven’s neefje en nichtje zijn er. Die huilen niet maar kijken heel verdrietig en kijken om zich heen en zien alle andere mensen huilen. Als de pastoor stopt loopt kaya naar voren toe en begint haar toespraak. Als ze klaar is begint iedereen te klappen ineens loopt Sven naar voren toe en pakt een briefje uit z’n broek. “Dit schreef ze als laatste” zegt hij en leest de afscheidsbrief van z’n moeder voor. Terwijl hij dit doet laten ze de kist waar z’n moeder in ligt inde grond zakken. Iedereen heeft bij aankomst een roos gekregen en die mogen ze nu op de kist gooien voordat het gat wordt dichtgegooid. Lana begint te huilen. Sven pakt haar op en houd haar vast terwijl hij de woorden van z’n moeder uitspreekt. “Dit is een geschenk uit de hemel voor mijn moeder haar laatste lichtpuntje, een wonder en laat Lana aan iedereen zien. Binnen in zich denkt hij: Mama ik ben de trotse vader van jou wonder. Hij geeft Lana een kusje op haar voorhoofd.
Lana is een geschenk uit de hemel.
Dit was ut verhaal ^^ wel lang xD maar ach ja hoop dat je ut leuk vond ^^
2 Weken later zijn Kaya en Lana al lekker thuis. Het bedje dat Sven en Kaya samen hebben uitgezocht is pas een week binnen. Tot die tijd heeft Lana tussen Sven en Kaya op matrassen die op grond lagen geslapen. Het is een hele rustige baby als ze ’s nachts honger heeft geeft ze alleen een zacht huiltje. Sven’s moeder zit nog in die psychiatrische inrichting maar heeft wel een kraamcadeautje gekocht voor Lana. Een wandelwagen die Sven en Kaya nog niet hadden. Vandaag gaan Kaya, Sven en Lana Sven’s moeder bezoeken. Als ze de kliniek binnenkomen worden ze begroet door een arts die toevallig langsloopt. Hij stopt even bij de kinderwagen en kijkt “Wat een lieverdje” zegt hij en loopt weer door. Als ze bij de huiskamer aankomen ziet Sven z’n moeder in een hoekje alleen zitten. “Heej nieuwe oma” zegt hij en geeft haar een kus op haar wang. Ze draait zich om en ziet dat ze met z’n drieën zijn. Ze loopt naar Kaya “dag moedertje” zegt ze en geeft Kaya een knuffel dan buigt ze zich voor de wandelwagen “dag klein wondertje” en geeft Lana een kusje op haar voorhoofd. Ze gaan aan een tafel zitten en praten wat. Het begint al tegen etenstijd te worden als Lana ineens begint te huilen. “Ze zal wel honger hebben” zegt Sven. Kaya pakt de fles uit haar tas die ze voordat ze weg gingen gevuld had voor het geval dat. “Wil jij haar de fles geven?” vraagt ze aan Sven’s moeder. Ze ziet meteen dat het gezicht van Sven’s moeder opklaart. Sven’s moeder pakt de huilende Lana uit haar wagen en geeft haar de fles. Als de fles op is legt Kaya Lana weer terug in haar wagen. Sven kijk op z’n horloge “Mam je gaat zo eten we moeten gaan” zegt hij en staat op. Kaya neemt afscheid van Sven’s moeder en loopt met de kinderwagen richting de deur. “We zien je nog wel mam” zegt Sven terwijl hij Kaya achterna loopt. Als ze thuis komen ligt de kleine Lana al lekker te slapen. Sven pakt haar voorzichtig uit de wagen en brengt haar naar bed toe. “Tot zo” zegt hij tegen Kaya en geeft een kus. Kaya mist haar intieme momenten die ze altijd met Sven had. Sinds de geboorte van Lana hebben ze niet meer gevreeën. Als Sven Lana in haar bed legt ziet hij dat ze even haar oogjes open doet “Ga maar lekker slapen engeltje”fluistert hij. Voor Lana voelt hij een liefde die hij nog nooit voor iemand heeft gehad. Hij houd van haar maar op een andere manier als van Kaya. Hij wilt graag aan Kaya bewijzen dat hij nog van haar houdt. Hij had in een boek gelezen dat je na de bevalling een vrouw een paar weken herstel moet geven voordat je weer met haar “de liefde bedrijft”noemden ze het in het boek. Sven wil er straks over praten met Kaya hij mist hun intieme momenten toch wel heel erg. ’S Avonds na het eten wilt hij het er met Kaya over hebben alleen hij vindt het juiste moment niet. Ineens ploft Kaya naast hem neer op de bank en geeft hem een hevige zoen. Sven wilt haar terug zoenen maar krijgt daar de kans niet voor want ze loopt naar de deur. “Ga je mee?” vraagt ze met een lief lachje. Sven loopt haar achterna de trap op naar boven. Als Kaya voor hem de deur dicht doet wilt hij weer naar beneden lopen dan gaat de deur met een kiertje open “Wacht voor de deur totdat ik je roep dan mag je binnenkomen” zegt Kaya met een ontdeugend stemmetje. Na een paar minuten wordt Sven geroepen. Hij loopt naar binnen en ziet dat de hele kamer bestrooid is met rozenblaadjes en overal staan kaarsjes. Sven ziet Kaya op bed liggen helemaal naakt met rozenblaadjes op haar lichaam. Sven kleed zich half uit en gaat bij haar liggen. Sven zoent haar vurig en al gauw heeft hij alle rozenblaadjes van haar lichaam. Kaya knoopt z’n broek los. Het is zo lang geleden dat ze bijna niet kan wachten. Ze schuift z’n broek naar beneden. En gaat boven op hem zitten. Over z’n hoofd trekt ze een laatje open en pakt een condoom eruit “We doen het wel veilig ben heel gelukkig met Lana maare de volgende moet toch even wachten hoor!” Sven lacht en zoent haar dan pakt hij het condoom doet z’n broek uit en doet hem om. Kaya trekt Sven op zich en Sven schuift langzaam in haar. Sven probeert heel voorzichtig te zijn want hij weet niet of Kaya pijn heeft je weet maar nooit na een bevalling. Kaya rolt bovenop Sven en gaat sneller bewegen. Zo te zien heeft ze nergens last van denkt hij. Ineens stopt Kaya en Sven voelt dat er iets gaat komen hij beweegt nog een klein beetje en dan hoort hij een diepe zucht van Kaya. Een paar minuten later liggen ze naast elkaar in bed en strelen elkaar nog wat. De volgende morgen zijn Kaya en Sven heel vrolijk. Zelfs als Sven Lana moet verschonen is hij vrolijk. Als hij onder de douche staat gaat hij zelfs zingen. Beneden gaat de telefoon het is voor Sven. Kaya gaat hem al roepen. Sven stapt de douche uit en pakt boven de telefoon op. “Met Sven” zegt hij. Aan de andere kant hoort hij de arts van z’n moeder of hij meteen kan komen het is dringend. Sven hangt de telefoon op en kleed zich snel aan. Hij loopt naar beneden geeft Kaya en kus en vertelt haar dat het dringend is over z’n moeder. Als hij in de kliniek aankomt loopt hij gelijk door naar z’n moeder’s kamer. Hij loopt de kamer binnen en ziet haar liggen op haar bed. Ze ligt doodstil en ligt aan allerlei apparatuur. De arts komt binnenlopen “Sven”begint hij “Het spijt me jongen ze heeft hier ergens medicijnen kunnen vinden en heeft er verschrikkelijk veel geslikt ze ligt kritiek. De ambulance komt er zo aan. Sven pakt de telefoon die op haar nachtkastje staat en belt Kaya op. “Met kaya” “Ze heeft het weer gedaan”dat is het enige dat Sven kan uitbrengen.
“Ik kom eraan” antwoordt Kaya en hangt dan op. Het ambulanceteam komt de kamer al binnen en beginnen meteen met z’n moeder op de brancard te leggen en nemen haar mee. Sven loopt er achteraan en stapt mee de ambulance in. Kaya heeft intussen haar moeder als oppas geregeld voor Lana en rent dan naar het ziekenhuis. Als ze daar aankomt staat Sven op de gang te wachten. Tegenover hem is de O.K. Hij kan door een klein raampje zien wat ze allemaal met z’n moeder doen. Hij ziet nog net dat ze haar maag leeg proberen te pompen voordat Kaya hem uit de gang haalt en hem in de wachtruimte op een stoel zet. Een kwartier later komen z’n oma en opa binnen. Een paar minuten zit Sven naar de grond te staren en voelt de tranen in z’n ogen. Kaya zit naast hem en houd z’n hand vast. De arts komt de wachtruimte binnen en neemt Sven apart. “Jij bent Sven?” vraagt hij. “Jah” antwoord hij moeizaam. “We hebben alles geprobeerd maar ze heeft het niet kunnen halen”. Kaya komt bij hem staan en houd hem vast. “We vonden dit in haar broekzak” zegt de arts en geeft een brief aan Sven. Sven voelt de tranen in z’n ogen mijn mama is dood. Hij loopt naar z’n oma die staat al met opa te huilen. Kaya pakt hem vast en begint zelf ook te huilen. Daar staan ze dan allemaal te huilen om iemand die dood wilde, die het mooie van het leven niet zag. Sven opent het briefje en leest:
Lieve Sven.
Het spijt me voor alle problemen die ik je heb bezorgd maar nu zul je geen last
Meer hebben van mij. Ik wens je veel geluk met Kaya en mijn kleine wonder.
Lana was het enige lichtpuntje in mijn leven. ik wens haar een lang en gelukkig leven.
Sven, jongen wees een trotse vader net als de jouwe die ik nu naast me heb. Vergeet nooit dat Lana een geschenk uit de hemel is. Ik hou van jullie.
Veel liefs,
Mama.
Z’n tranen stromen over z’n wangen. Kaya pakt het briefje uit z’n handen en leest het.
Kaya’s wangen worden ook overstroomd door tranen. Sven’s moeder heeft zich hier nooit thuis gevoeld zonder Sven’s vader en broer. Sven wilt z’n moeder zien en lopen ze met z’n allen de O.K. in waar z’n moeder nog ligt. Sven pakt haar hand die nog warm aanvoelt en streelt haar door haar haren. “Lieve mam”zegt hij dan snikkend “Ik ben een trotse vader en Lana is voor mij ook een wonder maar jij was dat ook”. Sven stopt even om te slikken “Ik ben trots op je dat je het nog zolang heb kunnen volhouden zonder papa daarom hoop ik nu dat je gelukkig bent. Dag lieve mam”. Hij geeft haar een kus op haar voorhoofd en loopt de O.K. uit. Kaya geeft Sven moeder een kus op haar wang en zegt: “Dag nieuwe oma”en geeft haar een kus op haar wang en loopt Sven achterna. Na 2 dagen vol verdriet van verlies is de begrafenis. Sven heeft voor haar de kist uitgezocht en Kaya heeft een toespraak gemaakt. Sven vindt de toespraak heel mooi. Kaya gaat iedereen vertellen hoe z’n moeder precies was en dat ze ondanks alle problemen die ze had een geweldige vrouw en moeder was. Er stopt een zwarte auto voor de deur en z’n opa stapt uit. Sven pakt de wandelwagen en Kaya pakt Lana op. Ze stappen in de auto en rijden naar het kerfhof. “Het is een mooie dag”begint de pastoor en vertelt een heel verhaal. Iedereen die Sven en z’n oma hebben uitgenodigd zijn er en staan bijna allemaal te huilen. Ook Sven’s neefje en nichtje zijn er. Die huilen niet maar kijken heel verdrietig en kijken om zich heen en zien alle andere mensen huilen. Als de pastoor stopt loopt kaya naar voren toe en begint haar toespraak. Als ze klaar is begint iedereen te klappen ineens loopt Sven naar voren toe en pakt een briefje uit z’n broek. “Dit schreef ze als laatste” zegt hij en leest de afscheidsbrief van z’n moeder voor. Terwijl hij dit doet laten ze de kist waar z’n moeder in ligt inde grond zakken. Iedereen heeft bij aankomst een roos gekregen en die mogen ze nu op de kist gooien voordat het gat wordt dichtgegooid. Lana begint te huilen. Sven pakt haar op en houd haar vast terwijl hij de woorden van z’n moeder uitspreekt. “Dit is een geschenk uit de hemel voor mijn moeder haar laatste lichtpuntje, een wonder en laat Lana aan iedereen zien. Binnen in zich denkt hij: Mama ik ben de trotse vader van jou wonder. Hij geeft Lana een kusje op haar voorhoofd.
Lana is een geschenk uit de hemel.
Dit was ut verhaal ^^ wel lang xD maar ach ja hoop dat je ut leuk vond ^^
Comments
You are not authorized to comment here. Your must be registered and logged in to comment